4 vragen over verpleegkundig leiderschap aan Harry Sonnenschein

Harry Sonnenschein is van origine verpleegkundige, gezondheidswetenschapper en veranderkundige. Harry heeft zijn passie voor kampvuren en buiten leven gecombineerd met zijn werk als coach, programmamanager, begeleider van het intercollegiale gesprek en dagvoorzitter. Harry wil iets betekenen voor de wereld en de medemens en vindt het belangrijk om mensen in hun kracht te zetten, zodat ze volledige potentieel benutten, tot groei en bloei komen en ten volle leven. Van 2015 – 2017 was hij programma manager Verpleegkundig Leiderschap in het Jeroen Bosch ziekenhuis. Momenteel vervult hij onder andere de rol van programma directeur van de leergang Nieuw Verpleegkundig Leiderschap van het Erasmus Centrum voor Zorgbestuur en sparringpartner op het gebied van ontwikkelen van professionele zeggenschap en identiteit.

Op 22 december verzorgde Harry een sessie over de implementatie van verpleegkundig leiderschap in het Jeroen Bosch Ziekenhuis. We stelden Hans een aantal vragen over verpleegkundig leiderschap.

Verpleegkundig leiderschap is een veel gehoord begrip, maar niet bepaald vanzelfsprekend. Hoe zou jij verpleegkundig leiderschap omschrijven?

‘Het samen met collega’s van eigen en andere disciplines én met patiënten en familie werken aan waardevolle zorg, passend bij de situatie. Verpleegkundig leiderschap hoort bij je dagelijks werk, waarbij je invloed uitoefent op zowel de zorg dichtbij de patiënt als de strategische richting van de zorgorganisatie waarin je werkt en daarbuiten.’

Waar ligt, volgens jou, de grootste drempel om leiderschap te ontwikkelen?

‘Bij verpleegkundigen zelf. Het vraagt sterke professionele autonomie. Dit vraagt vooral een keuze voor het nemen van verantwoordelijkheid (commitment):

• om het beste te doen voor cliënten en maatschappij;
• om integer te handelen in onzekere en complexe situaties;
• om actief verbinding te maken met de laatste inzichten in de theorie;
• om de eigen praktijk onder de loep te durven nemen;
• om bij te dragen aan de ontwikkeling van vak en vakgenoten;
• en om gericht vorm te geven aan de eigen ontwikkeling.
  Een belangrijke implicatie van deze keuze is de noodzaak van: (1) een lerende instelling en (2) een adequaat samenspel met vakgenoten. Het gevolg van dit alles is, indien goed uitgeoefend, het ontstaan van autoriteit en autonomie.’

Op welk vlak denk jij dat verpleegkundigen best eens uit hun comfortzone mogen stappen?

‘Gaan STAAN voor hun vak en bewuste keuzes in waar ze voor GAAN (welke rol past)’

Waarom zijn verpleegkundigen die leiderschap tonen zo belangrijk voor de patiënt(zorg) en het team?

‘Zij zijn de verlengde arm en advocaat van de patiënt! Zeker in het ziekenhuis zijn ze 24/7 bij de patiënt en zijn/haar naaste.’